Μια νέα αρχή…

«Αύριο ξημερώνει μια νέα αρχή». Αυτή η χιλιοειπωμένη φράση ίσως να αποτέλεσε το έναυσμα πολλών ανθρώπων για το καινούργιο ξεκίνημά τους, την προσπάθειά τους. Υπάρχουν, άραγε, κριτήρια που ορίζουν τη στιγμή για να ξεκινήσουμε και υπάρχουν σκέψεις που περιορίζουν τον ενδεχόμενο φόβο; Στο πρώτο αναγνωριστικό αυτό κείμενο θα μας απασχολήσει ο άνθρωπος αντιμέτωπος με μια νέα…αρχή. Πόσες φορές, λοιπόν, βρεθήκαμε σε εκείνο το τελευταίο σκαλοπάτι απέναντι από την πόρτα, ανοίξαμε το σκληρό εξώφυλλο ενός απαιτητικού βιβλίου, θα ξεκινούσαμε τη διατροφή από Δευτέρα; «Τώρα δεν θα τα παρατήσω», «Δεσμεύομαι ότι..», αλλά και «Φοβάμαι/Αγχώνομαι», «Αν δεν είμαι τόσο καλός;», «Είμαι έτοιμος;» σαν πρώτες σκέψεις. Κατά πάσα πιθανότητα δεν θα είσαι έτοιμος, μπορεί να μην είσαι καλός. Γιατί, ποτέ δεν είμαστε σίγουροι οι άνθρωποι για αυτό που πάμε να κάνουμε, ακόμη και αν έχουμε μελετήσει τη βιβλιογραφία, έχοντας «κατακτήσει» τη θεωρία. Γιατί, ποτέ δεν θα γίνουμε καλοί εάν δεν το επαναλάβουμε ξανά και ξανά.. ίσως και ξανά. Ας κλείσουμε τα μάτια, να φανταστούμε εκείνον τον μικρό – σε ηλικία- εαυτό μας πρώτη μέρα στο θρανίο. Δεν ήξερε να μετράει, δεν ήξερε
να γράφει. Μέσα σε λίγα χρόνια κάποιοι αφοσιώθηκαν στα Μαθηματικά, άλλοι εστίασαν στη Φιλολογία/Λογοτεχνία, ενώ άλλοι διδάσκουν ξένες γλώσσες. Κάθε στιγμή που φαντάζεσαι τη νέα σου αρχή φέρε στο νου εκείνο το πλάσμα πόσο έτοιμο ΔΕΝ ήταν να ενταχθεί στο πλαίσιο ενός σχολείου, πόσες δεξιότητες ΔΕΝ είχε. Και όμως! Το παιδί εκείνο εξελίχθηκε, επανέλαβε, κατέκτησε γνώσεις, εμπειρίες και είναι αυτός που τώρα εσύ κοιτάζεις στον καθρέφτη και ρωτάς «Είναι τώρα η στιγμή;» Πάρε εκείνη την πολύτιμη βαθιά ανάσα γιατί ΤΏΡΑ είναι η στιγμή! «Πρώτα πηδάς από το βράχο και μετά βγάζεις φτερά κατεβαίνοντας προς τα κάτω» σημειώνει ο Αμερικανός συγγραφέας Ρέι Μπράντμπερι. Θα είναι δύσκολο εκείνο το ξεκίνημα, θα θέλει υπομονή, κόπο, ίσως κλάψεις, ίσως φοβηθείς. Επανάφερε στη μνήμη σου τον μικρό-και πάλι σε ηλικία- εαυτό και μάθε από εκείνον τον δρόμο, ξέρει εκείνος να σου πει. Εμπιστεύσου, «γεύσου», νιώσε. Και αν διαπιστώσεις πως κάτι δεν σου ταιριάζει έχεις την απόλυτη ελευθερία να κάνεις ένα «break» από την πολύτιμη προσπάθειά, να σου μιλήσεις, να κάνεις την «ενδοσκόπηση»σου. Μπορεί και να συνεχίσεις, ίσως πάλι αποσυρθείς. Ένα σχετικό παράδειγμα αποτελεί το…μπουφέ! Περνάς από ένα μπουφέ με λαχταριστά γλυκά. Είσαι ελεύθερος να δοκιμάσεις ό,τι θέλεις , δεν θα σου αρέσουν, όμως, όλα. Δοκίμαζε λιχουδιές όπως όταν ήσουν παιδί και τα νοήματα στη ζωή σου δεν θα αργήσουν να έρθουν. Όπως λέει και το ομώνυμο τραγούδι…μπορεί η πιο μεγάλη ώρα να είναι τώρα.