Ατομική Ψυχοθεραπεία

Η ψυχοθεραπεία είναι η διαδικασία κατά την οποία το άτομο με την καθοδήγηση του θεραπευτή εξερευνά τον εαυτό του, εισχωρεί στις βαθύτερες πτυχές του και ανακαλύπτει σταδιακά το «κέντρο» του. Παράλληλα, παρατηρεί τη δική του «αντανάκλαση» μέσα στις διαπροσωπικές του σχέσεις και αρχίζει να χτίζει νέες βάσεις και οριοθετείται. Καθώς εναρμονίζεται με τη ροή της σύγχρονης εποχής, ο άνθρωπος καλείται καθημερινά να εξερευνήσει νέους δρόμους, βιώνει σημαντικές αλλαγές, προκαλώντας του όχι μόνο άγχος και έντονες εναλλαγές διάθεσης αλλά και μια ενδεχόμενη αμφισβήτηση για τον ίδιο του τον εαυτό. Ελπιδοφόρα πια, παρατηρείται πως το άτομο θα χτυπήσει εύκολα την πόρτα του ψυχοθεραπευτή ακόμη και θα επιλέξει να ξεκινήσει το «ταξίδι» της ψυχοθεραπείας. Ανάλογα με το είδος της ψυχοθεραπείας που θα επιλέξει ο ενδιαφερόμενος ξεκινά και η πρώτη συνάντηση. Πρώτα απ’ όλα, το άτομο μαθαίνει να θέτει και να δέχεται όρια μέσα στο θεραπευτικό πλαίσιο, καθώς τα όρια και η θεραπευτική διαδικασία χαρακτηρίζουν τη σχέση θεραπευτή-θεραπευόμενου. Η θεραπευτική σχέση που δημιουργείται είναι σαν «φάρος» που φωτίζει την επερχόμενη αλλαγή και αντανακλά με ποιους πιθανούς τρόπους το άτομο συνδέεται με τους σημαντικούς άλλους στη ζωή του. Την ατομική ψυχοθεραπεία χαρακτηρίζει η συναισθηματική ασφάλεια, η πλήρης αποδοχή, η ελευθερία σκέψης- έκφρασης και το λεγόμενο «απόρρητο» από την πλευρά του ειδικού, ώστε κάθε «τραύμα» να δεχθεί την κατάλληλη περίθαλψη. Ένας βαθύτερος και ουσιαστικός στόχος είναι ο αναλυόμενος να μπορέσει να ανακαλύψει και να αποδεχτεί ποιος πραγματικά είναι προχωρώντας βήμα-βήμα στην ανεξαρτησία. Αυτό συμβαίνει, αφού και ο ίδιος ο θεραπευτής ενθαρρύνει την ιδέα πως το άτομο μπορεί να προχωρήσει ολοκληρώνοντας τον ψυχοθεραπευτικό κύκλο, έχοντας αναπτύξει το εσωτερικό του «κέντρο». Το ερώτημα είναι «Τί έχει προηγηθεί πριν από όλα αυτά»; Στην περίπτωση της βραχείας ψυχοθεραπείας ο θεραπευόμενος ξεκινάει τη διήγηση της ιστορίας του φτάνοντας στο εδώ και τώρα. Κάποιες φορές αυτή η διαδικασία γίνεται σε κλίμα έντονης συγκίνησης, επιτρέποντας σε όλα τα «μπλοκαρισμένα» συναισθήματα να εκφραστούν μέσα σε ένα ασφαλές πλαίσιο. Πραγματοποιεί την ενδοσκόπηση του, έρχεται αντιμέτωπος με τα βαθύτερα συναισθήματά του, επαναπροσδιορίζει τα στερεότυπα του προγραμματισμού από την παιδική του ηλικία που υποσυνείδητα είτε συνειδητά επηρεάζουν την ποιότητα ζωής του στο εδώ και τώρα. Ο θεραπευτής είναι σύμμαχος και συντροφεύει τον αναλυόμενο στην προσπάθεια του αυτή. Είναι ουσιαστικά παρόν στο ταξίδι ανακάλυψης του πραγματικού εαυτού. Με στοχευμένες τοποθετήσεις και σεβασμό στο συναίσθημα του ατόμου δημιουργεί ένα θεραπευτικό πλάνο με «φάρο» το αρχικό αίτημα του αναλυόμενου, έχοντας ως ουσιαστικό μέλημα την αποδοχή του πραγματικού εαυτού. Τελικά, ο θεραπευόμενος είναι σε θέση να συνεχίσει την πορεία του βαδίζοντας σε νέα μονοπάτια, χρησιμοποιεί τα συναισθήματα ως αρωγούς, έχοντας πίστη στις δυνάμεις του και αυτογνωσία που του επιτρέπει να αναγνωρίζει τι ταιριάζει πραγματικά στην προσωπικότητά του.